Menu
Om richting te geven aan het duo project werd ons gevraagd om eerst individueel een challenge te kiezen. Ik heb toen gekozen voor “What if Virtual Humans could provide personalized mental health support and therapy to anyone in need, anytime, anywhere?”. Hieruit zijn er groepjes van 2 ontstaan en heb ik een duo gevormd met Chris.
Ik heb voor deze challenge gekozen omdat ik zelf veel werk aan mijn mentale en fysieke gezondheid bij de ggz. Hier ben ik dus in mijn dagelijks leven veel mee bezig en is het iets wat ik belangrijk vind. Bij de ggz merk ik dat zorg niet altijd tactisch word aangepakt en dat er veel misstanden gebeuren binnen de zorg. Dit zou opgelost moeten worden en ik ben benieuwd of ons product daar in gaat kunnen helpen.
Om meer diepgang in deze wat-als-vraag te krijgen hebben wij alle aspecten apart onderzocht. Dit doormiddel van allerlei literatuur studies.
Om erachter te komen of een virtueel mens volstaat als een echte therapeut heb ik een literatuur studie gedaan. Daaruit zijn een aantal mogelijke voordelen en nadelen gekomen. Dit staat ook allemaal beschreven in het onderzoeksdocument General Research.
Ook vroeg ik me af wat Chat-GPT kon doen als ik het vertelde om een therapeut te zijn. Komt dat overeen met wat een therapeut zou doen en zeggen? Hiervoor heb ik een soort “expert interview” gedaan met Chat-GPT zelf. Ik heb Chat verteld dat die al 20 jaar een therapeut is voor van alles en nog wat en ook alle diploma’s en dergelijke heeft die die daarvoor nodig heeft. Ik deed me voor als iemand die veel stress ervaart van school. Mijn conclusie is dat Chat-GPT nu al een goede toevoeging aan persoonlijke therapie kan zijn. Dit door een leergierigheid en inlevingsvermogen wat ik niet verwacht had van een AI.
Om meer over de doelgroep te weten te komen heb ik een vragenlijst gemaakt die aansluit op hetgeen wat er in een behavioral archetype moet komen te staan. Zo kunnen we bij de doelgroep peilen welke archetypes er allemaal zijn. Om meer antwoorden op die vragenlijst te krijgen heb ik een aantal docenten gevraagd deze te verspreiden en heb ik het op verschillende sociale media gepost. Hieruit is één behavioral archetype gekomen, Bezig met het nu voor de toekomst.
Nu we wat meer inzicht hebben in de doelgroep zijn we begonnen met een affinity diagram. We zijn al het vorige onderzoek doorgegaan en hebben alle “steekwoorden” opgeschreven op post-its. Ook hebben we onze eigen associaties bij mentale zorg en virtual humans opgeschreven. Deze post-its hebben we in groepen opgeplakt op een white-board en daar kwamen de volgende groepen uit: Helpende dingen, Nadelen therapie, Wat AI kan bieden, Waar we bang voor zijn, Wie we zijn, Gevoel en Oorzaak.
Om te starten met het bedenken van ideeën hebben we gebrainstormd. Hieruit kwamen in eerste instantie wel en niet goed doordachte brede ideeën. Een aantal ideeën van mij waren bijvoorbeeld: een soort sociale digitale empathische baymax, een stress verminderende bad-eend, een brandblusser en een aap die je afleid van je gevoel.
De feedback die we daarop kregen was dat we ook ideeën voor de losse groepen en post-its zouden kunnen maken om tot beter onderbouwde ideeën te komen. Dit hebben we toegepast en hieruit zijn een aantal goede ideeën gekomen, namelijk: een positief nieuws platform en een zelfhulp robot die je wijst op slechte coping mechanismes. Deze hebben we vervolgens, voor meer overzicht, geordend op het whiteboard bij de bijbehorende “affinity”-post-its.
Om een beter beeld te krijgen van wat de ideeën inhouden, hebben we de 3 beste verder onderzocht en uitgedacht. Ik heb daarvan het idee van een positief nieuws platform verder uitgedacht en beschreven in een onderzoeksdocument.
Vervolgens heb ik, om meer inspiratie en een beeld te krijgen van hoe dat zou kunnen werken, voor het idee van het positieve nieuws platform een low-fy prototype van een app die daarbij hoort gemaakt met yousayaido.com.
Later zat ik in de trein na te denken over het project, ofwel in mijn eentje te brainstormen, en daar kwam het idee van een soort paraplu die boven je hoofd zweeft uit. Die paraplu is een soort dome waarin je vanaf de onderkant altijd een zonnige lucht ziet. Het heeft ook warmte en uv lampen, zodat het altijd lekker warm is en je genoeg uv licht krijgt.
Om het grote idee beter over te brengen hebben we een Concept Board gemaakt. Daarin staat de inspiresting (inspiring & interesting) tagline: “Where Therapy Ends, Support Continues.”. Ook de challenge en de solution staan daarin beschreven.
Om de bedoelde impact beter in kaart te brengen hebben we een storyboard gemaakt. Hierin zie je iemand die heel ongelukkig is en bedroeft wordt van het feit dat er allemaal problemen zijn in de wereld. Deze vrouw wordt daar constant aan herinnerd door de normale nieuws platformen. Maar dan ontdekt ze onze goed nieuws hologram met alleen maar goede berichten. Ze leest fijne verhalen en kijkt video’s waar ze blij van wordt.
Ook heb ik, om een beter idee te krijgen van de bedoelde impact en de mogelijke impact, een impact assessment document geschreven. Hierin beschrijf ik ook wat de gevaren zijn en hoe we die gaan aanpakken. Een voorbeeld daarvan zijn likes en reacties. Iets wat je op elk sociaal medium tegenkomt, maar wat voor rivaliteit of afhankelijkheid kan zorgen. Het wordt op die manier belangrijk wat iemand van je vind en hoeveel mensen dat dan vinden. Bij Lucinity kan je daarom geen reacties plaatsen en worden de likes alleen gebruikt als informatie voor je eigen algoritme. Likes worden verder niet getoond of geteld.
Om te zorgen dat mensen tijdens het testen ook iets qua design te zien krijgen, wat bij deze opdracht niet centraal staat, heb ik een logo en daarbij huisstijl kleuren gemaakt. De keuzes die voor Lucinity qua design gemaakt zijn, staan beschreven in het Design Keuze document.
Om mensen een nog beter beeld te geven van Lucinity heb ik een prototype van de app ontworpen en heeft Chris een prototype van de hologram gemaakt. De app is volledig gecodeerd met html, css en bootstrap. Verder hebben we, om te testen, een logo gemaakt die kan werken in ons hologram prototype en toen zijn we gaan testen.
Om een inzicht te krijgen in wat onze doelgroep van Lucinity denkt hebben we een aantal interviews gedaan. Uit die interviews blijkt dat mensen het idee van een apart hologram apparaat wel grappig vinden, maar dat het voor hen niet iets toevoegt. Het idee van Lucinity vinden ze verder wel erg interessant en ze denken dat ze het wel zouden kunnen gaan gebruiken in de toekomst.
Verder hebben we, om Lucinity goed te presenteren op de expo, een poster en een hologram van een oud mannetje, waar we met text-to-speech een verhaal aan koppelen, gemaakt.
Op de expo hebben we veel goede feedback gehad, zoals: “Waarom kan je niet via de hologram iets posten?” en “Jullie willen nu te veel dingen tegelijk aan elkaar koppelen, hou het bij 1 ding.”. Hier hebben we over nagedacht en zijn tot de conclusie gekomen dat, mocht dit een echt apparaat worden in de toekomst, we de app in z’n geheel weg laten. Lucinity is dan een apparaat wat altijd in je woon of slaapkamer staat en je erbij kan pakken als je het nodig hebt. Je kan berichten posten door zelf je spraak op te nemen en een hologram foto/video te uploaden op het apparaat zelf. Ook heeft het Lucinity apparaat een ambient licht waarvan je de kleuren kan aanpassen, een soort screensaver en achtergrond muziek als je het niet gebruikt.
